Na twee jaar Corona en hopelijk de eindstreep in zicht is het tijd om de balans op te maken. Pijnlijk is zichtbaar geworden wie de hardste klappen heeft gehad. Onze jeugd.
Afstandsonderwijs, lesuitval, mondkapjes in de gangen en soms zelfs hele perioden zonder fysiek onderwijs. De schoolgaande jeugd kreeg het behoorlijk voor de kiezen. De strenge bezoekmaatregelen tijdens de verschillende lockdowns maakten ook het omgaan met leeftijdsgenootjes er niet gemakkelijker op. Er was voor veel jongeren sprake van een isolement. Opgesloten met papa en mama en als je geluk (of pech ;)) had met een broertje of zusje in je eigen huis.
Toen de overheid meer oog kreeg voor de kwetsbare groep jeugdigen werd jeugdsport onder voorwaarden toegestaan. Dat was een wijs en broodnodig besluit. Jongeren konden elkaar eindelijk weer ontmoeten, niet op school maar op het sportveld, niet binnen maar buiten.
Het slechte weer gooide bij menig sportvereniging roet in het eten. De traditionele buitenvelden (lees: natuurgrasvelden) waren onvoldoende bestand tegen het slechte weer. Wederom werden de jeugdsporttrainingen massaal afgelast en kon de jeugd elkaar weken niet ontmoeten. Niet vanwege Corona maar vanwege het slechte weer.
Nu het einde van de maatregelen in zicht is, of eigenlijk beter gezegd: nu we gaan leren leven met Corona, wordt het ook tijd om na te gaan denken over onze (buiten)sportfaciliteiten. En dan met name die gebruikt worden door onze jeugd. In ons leven mét Corona zullen vooral de herfst- en wintermaanden voor uitdagingen zorgen. Dan valt er de meeste regen en juist in die periode zijn de grasvelden vaak onbespeelbaar.
De vier voorzitters van de Veldhovense voetbalclubs zijn hier heel erg duidelijk over. Corona heeft aangetoond dat extra kunstgrasvelden geen wens meer zijn maar een noodzaak.
Peter Saris
Raadslid Veldhovense VVD
Zet cookies aan om de video te tonen.